De provincie Groningen heeft veel veengrond. Dat loopt van de Marumerlage in het Westerkwartier tot aan het Schildmeer, en naar het zuiden toe tot in Drenthe. Hier liggen mooie natuurgebieden om te wandelen of te fietsen, zoals ‘t Roegwold. Maar de grond heeft een tweede belangrijke rol.

Spons

Het veen werkt als een spons, waardoor het veel water en CO2 vasthoudt. Overtollig regenwater uit de omgeving stroomt vanzelf naar de veengebieden toe, doordat het veen lager ligt dan omliggende bodemsoorten. Reden genoeg om deze streek te koesteren, vindt Beppie van der Sluis, boswachter van Staatbosbeheer in ‘t Roegwold. „’t Roegwold is een ruig, weids gebied met struiken als de meidoorn, sleedoorn en braam”, vertelt ze. „Vogels en andere dieren kunnen er schuilen. De grond bestaat onder andere uit veen. Deze gronden zijn hele belangrijke plekken om te behouden. Want daar zit veel CO2 in opgeslagen.”

CO2

Te veel CO2 in de lucht zorgt voor extra warmte. Die hogere temperaturen zorgen weer voor extra verdamping, drogere zomers en zwaardere regenbuien. Dit kan leiden tot wateroverlast, of erger nog een overstroming. „Nu halen planten, bomen en vooral veenmos CO2 uit de lucht en slaan dit op”, zegt Van der Sluis. „Als de planten doodgaan en verrotten, komt de CO2 weer terug in de lucht. Het bijzondere van veen is dat de plantenresten onder grond- of regenwater staan, en daardoor nooit verrotten. De CO2 zit er nog steeds in. Dit was een proces van duizenden jaren. Je wilt niet dat de CO2 opnieuw vrijkomt. En je wilt dat het veen aangroeit. Alleen gaat de toename van veen heel langzaam. Hoogstens een millimeter per jaar.”

Meer over veengebieden is te vinden op Groeningen.nu.