Op de dijkbekleding aan de Waddenkant komen zeldzame korstmossen voor. Ze zijn zichtbaar op de natuurstenen onderaan de dijk. Meestal wit, geel of bruin van kleur. Bij de dijkversterking Eemshaven-Delfzijl troffen onderzoekers op de zeedijk tientallen verschillende zeldzame en bedreigde soorten aan, zoals Kogelschildmos en Grauwe Dijkkringkorst. Samen met experts ontwikkelden we een aanpak om de korstmossen zo goed mogelijk te beschermen tijdens de bouw van de getijdenduiker.

'Gelukkig komt de getijdenduiker niet op de plek waar de meest kwetsbare soorten staan', zegt Henk-Jan van der Kolk van de landelijke werkgroep voor mossen en korstmossen (BLWG). Hij is blij met de serieuze aandacht voor korstmossen tijdens de bouw. 'Dat gebeurt lang niet overal bij dijkversterkingsprojecten, waardoor de afgelopen jaren veel bijzondere soorten in Nederland verdwenen zijn.'

Verhuizing

De oude Noorse stenen waar de korstmossen op groeien zijn er voorzichtig uitgehaald en op een veilige plek naast de bouwlocatie neergelegd. De begroeide stenen komen na de bouw zo veel mogelijk terug op hun oude plek onderaan de dijk. Na twee jaar onderzoekt de BLWG of de korstmossen de verhuizing overleefd hebben. 'Korstmossen groeien heel langzaam. Als een soort eenmaal weg is, komt-ie niet zo maar terug.' Des te meer reden om er zuinig op te zijn.

In Nederland groeit 99 procent van het zeldzame Kogelkorstmos op de dijk bij Delfzijl.